بر مرکبی راهوار نشستم. به دیاری رهنمون گشتم که تا به حال در آن سیر نکرده بودم. اکنون می خواهم خود رهنمون باشم به مسیری پر از امید در آن دیار و به دعای خیر پرنصیبان امید دارم.
خدایا! در این دیار غریب همراهم باش و گاهی که با تو هم غریب می شوم، قریبم باش.
سلام:
ابتدا از این که دیر به دیر بهتون سر میزنم عذرخواهی میکنم. مشغله کاری زیاده ولی باعث فراموشی شما نمیشه....
اصلا نگران نباش. شما خود پناه دیگرانی زود غربت به قربت تبدیل میشه فقط توکل و توسل کن.
خدا بزرگتر از اون ی که تو تصور من و توه.راستی دعای پدر و مادر عجیبه فراموشت نشه.
از دعای خیرتون من و هم محروم نکنیدد. التماس دعا