جوانی و دل بستگی به اوهام

جوانی می گذرد در حالی که دریافته ام یک عمر تاکنون به اوهامی دل خوش بوده ام؛ سخت دلتنگم که این گونه خوش خیالی در پیش گرفته بودم.  

... باور کرده بودم که همراهانم همیشگی اند.  

مطلقا مسیر ارادات را نسبت به من می پیمایند.  

همیشه جوانم و با توانایی هایم به یاری آن ها می طلبم.  

کافی است آرزو  کرده و اندک تلاشی را بدرقه راه پر پیچ و خم کمال کنم. 

در یک جمله بگویم تصور می کردم که زمان پایان ناپذیر  است!