باورها در بوته ارزشیابی مجدد

در چنین روزهایی می اندیشم که  : 

باورهایم از نظر صحت و سقم چگونه اند؟  

اگر باورهایم صحیح باشند، چقدر در جهت دهی به تصمیمات، سبک زندگی و برنامه ریزی های مبتنی بر نگرش مورد استفاده قرار گرفته اند؟ 

اگر باورهایم صحیح است پس چرا کاربرد نداشته اند؟ (از دیدگاه پراگماتیسم) 

اگر باورهایم ناصحیح است، باید خودم را اینکوییزیشن کنم بعد نادرست ها را فیلتر کنم؟  

در بین همه باورها، تنها یک باور دست نخورده امیدوارم می کند. 

آری! تنها موجودی که در وجودش اصلا تردید ندارم و وجودش برایم اثبات شده، خداست (از دیدگاه نظری)! اما در وجود و درستی بسیاری از امور بهتر است بیش تر تحقیق به عمل آورم.  

سیر در دنیای عقاید لطف و فضل الهی را می طلبد. این عقاید منشا عملند.  

خشت اول گر نهد معمار کج  

تا ثریا می رود دیوار کج

خدایا! مرا دریاب که نیکوتر با تو همراه شوم.