موفقیت یعنی بالفعل شدن توانایی ها نه اوج خلیفه اللهی

انسان خلیفه الله است و چند روزی در کالبد تن در این دنیای خاکی می زید.  

گاهی نیز به موفقیت های جزیی دست می یابد. اگر از این موفقیت ها تعجب کند حداقل ۲ کار از او صادر شده: 

۱- توانایی های خود را قبول ندارد؛ پس باید مجددا در خودشناسی خود تجدید نظر کند.  

۲- اوج پیشرفت خود را احتمالا در این موفقیت می داند و به خود مغرور می شود و ظاهرا به نفس خود می گوید: 

این است تمام خلیفه اللهی ام.  و این یعنی انسانی که خود شناس نشده؛ پس خداشناس هم نیست و این گفته او تعجب آور نخواهد بود!  

بدتر از این انسان، افرادی هستند که از این موفقیت بیش تر متعجبند و با حسادت خود نیز گامی نیز به سمت ضلالت بیش تر بر می دارند.