دحو الارض؛ طوفانی حیات بخش و هادی

امروز اولین روز از تولد زمین متعادل و متعالی و شروعی طوفانی برای زمینیان است؛ شروعی سرشار از زندگی به زمین خاکی و سیر آن به ملکوت؛ سیری پایان ناپذیر. سیری که با عشق خدا به بشر و هدایت گری آغاز گردید. کعبه هویدا شد و زمین وسعت خود را، حیات خود را و در یک کلمه تمام وجود خود را مدیون کعبه است. کعبه ای که بشر را حیات بخشید. اگر آب زمین به خشکی گرایید، کعبه حیات بخشی می کند. در طواف این کعبه به یاد معشوقت، تنها دل برت، تنها هادیت و ... می افتی و این چیزی به جز حیات است که نیست شوی و نیست شوی و جز خدات نبینی!  

آری این است حیات! و خدایا چه کس جز تو این قدر مرا مورد محبت خویش قرار داده! 

 استاد راهنمایم شدی بی این که مرتبه ای از اسودی سوادم و جهل های ساده و مرکبم پرسش کنی؟!