هفت جا ، نفس خویش را حقیر دیدم

جبران خلیل جبران:

هفت جا ، نفس خویش را حقیر دیدم:
نخست : هنگامیکه به پستی تن می داد تا بلندی یابد.دوم : آنگاه که در برابر از پاافتادگان ، میپرید.سوم : آنگاه که میان آسانی و دشوار مختار شد و آسان را برگزید.چهارم : آنکه گناهی مرتکب شد و با یادآوری اینکه دیگران نیز همچون او دست به گناه میزنند ، خود را دلداری داد. 

پنجم : آنگاه که از ناچاری ، تحمیل شده‌ای را پذیرفت و شکیبایی‌اش را ناشی از توانایی دانست.ششم : آنگاه که زشتی چهره‌ای را نکوهش کرد ، حال آن که یکی از نقاب‌های خودش بود.هفتم : آنگاه که آوای ثنا سرداد و آن را فضیلت پنداشت.