شعار، شعور نمی آورد

زندگی نیاز به شعارهایی دارد که در ادامه بدان عمل شود. نه شعاری که فقط شعار باشد و بس. باید حاصل شعار و قبل از آن، شعور باشد؛ چرا که شعار، شعور نیست و شعور آور هم نیست. تنها مهلکه ای است برای کودکانی که ملعبه دنیا شده اند و سایه آخرتی به باورهای خویش زده اند و در این سایه ای که حاصلش حاشیه امنی برایشان می سازد، به بازی مشغولند.  

خدایا! اگر شعور نداریم، ذهن و باورمان را از شعارهای پوچ خالی کن که حداقل بدانیم که حداقل آنچه هستیم، بنماییم.