از زنده بودن تا زندگی

"زنده بودن حرکتی افقی است از گهواره تا گور و زندگی کردن حرکتی عمودی است از زمین تا آسمان" 

 چند نفر را می شناسید که در حسرت زندگی اند؟ 

چند نفر را می شناسید که آرزوی زنده ماندن داشتند؟  

چند نفر را می شناسید که به آرزوی زندگی کردن خود دست یافته اند؟

چند نفر را می شناسید که به آرزوی خود برای زنده ماندن نرسیدند؟ 

حقیقت امر این است که اغلب ما زنده هستیم و زندگی نمی کنیم.  

اما موهبت حیات که یزدان پاک نصیب مان کرده یعنی زندگی یا زنده بودن یا درنوردیدن فاصله زنده بودن تا زندگی کردن؟ 

قطعا! خدای حکیم ما را آفریده برای زندگی و در نوردیدن این فاصله؛ چرا که او مخلوقات زنده زیادی دارد که هدف شان خلیفه اللهی نیست ولی بشری خلق کرده فقط برای زندگی! 

 اما این که چه قدر مخلوق شنوایی بودیم و قالوا سمعنا منادیا ینادی بالایمان را با شعور زندگی کردن پاسخ گفتیم، هنوز جای پرسش دیگری است؟